Category Archives: εργοστάσιο της εκπαίδευσης

Αντί επιλόγου (2010-2012): ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ…

Όπως η ίδια η κοινωνία την οποία υπηρέτησε τόσο πιστά, το πανεπιστήμιο έχει χρεοκοπήσει. Η χρεοκοπία του δεν είναι μόνο οικονομική. Υπόκειται στο πολύ πιο ουσιαστικό αδιέξοδο, πολιτικό και οικονομικό, που διαμορφώνεται εδώ και πολύ καιρό. Κανείς δε γνωρίζει πια τί ακριβώς αποτελεί το πανεπιστήμιο. Το νιώθουμε αυτό ενστικτωδώς. Είναι οριστικά παρελθόν το παλιό πρόγραμμα της παραγωγής μορφωμένων και καταρτισμένων πολιτών…Παρελθόν επίσης το ειδικό πλεονέκτημα που διέθετε ο κάτοχος ενός πτυχίου στην αγορά εργασίας. Όλα αυτά σήμερα είναι χίμαιρες, κατάλειπα φαντασμάτων που στοιχειώνουν τα κακοσυντηρημένα αμφιθέατρα….

Το πανεπιστήμιο δεν έχει δική του ιστορία: Η ιστορία του είναι η ιστορία του κεφαλαίου. Η θεμελιώδης λειτουργία του είναι η αναπαραγωγή της σχέσης μεταξύ κεφαλαίου κι εργασίας. Ωστόσο, καθώς δεν είναι ένας “κανονικός” οργανισμός που μπορεί να αγοραστεί ή να πωληθεί, που αποφέρει κέρδη στους επενδυτές του, το δημόσιο πανεπιστήμιο παρολαυτά διεξάγει αυτήν την λειτουργία του όσο πιο αποτελεσματικά μπορεί, προσπαθώντας όλο και περισσότερο να μοιάσει στους ιδιωτικούς εταιριακούς ανταγωνιστές του. Είμαστε μάρτυρες του τέλους αυτής της διαδικασίας, όπου η πρόσοψη του ακαδημαϊκού θεσμού ξεθωριάζει ολικά για να ξεπροβάλει η εταιριακή παραγωγική διαδικασία…

Θέλουμε να ωθήσουμε τον φοιτητικό αγώνα στα όριά του. Αν και αποκηρύσσουμε την ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου και την εξουσιαστική μορφή της λειτουργίας του, δεν αναζητούμε δομικές μεταρρυθμίσεις. Δεν διεκδικούμε ένα ελεύθερο πανεπιστήμιο αλλά μια ελεύθερη κοινωνία. Ένα ελεύθερο πανεπιστήμιο μέσα σε μια καπιταλιστική κοινωνία είναι ότι κι ένα αναγνωστήριο σε μια φυλακή: εξυπηρετεί μονάχα στο να αποσπά την προσοχή απ’ την μιζέρια της καθημερινότητας. Αντίθετα, αποζητούμε να διωχετεύσουμε την οργή των προλεταριοποιημένων φοιτητών και των εργαζομένων σε μια ανοιχτή διακήρυξη πολέμου. Πρέπει να αρχίσουμε απ’ το να παρεμποδίσουμε την λειτουργία του πανεπιστημίου. Πρέπει να διακόψουμε την ομαλή ροή των σωμάτων και των αντικειμένων και να φέρουμε την εργασία και την τάξη σ’ ένα τέλμα. Θα μπλοκάρουμε και θα καταλάβουμε ό,τι μας ανήκει… Προκύρηξη από ένα μέλλον που λείπει.

το commune314.squat.gr μετά από 3 χρόνια έκλεισε τον κύκλο του, η συνέχεια στο ηλεκτρονικό στέκι του αυτόνομου σχήματος ΦΜΣ : asfms.espivblogs.net
Τα φιλιά μας σ’ αυτούς που βρεθήκαμε στα αμφιθέατρα μόνο για να πάρουμε καταλήψεις!

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΙΣΣΕΣ
ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

Υσ: Ταξικοί αγώνες και πως εμπλεκόμαστε σ’ αυτούς, Αυτόνομο σχήμα ΦΜΣ

31/12/2012

Τι γίνεται στο Κεμπέκ;


Αυτήν την ημέρα, σε αλληλεγγύη με τις αδερφές και τους αδερφούς μας στο Κεμπέκ, θα βάψουμε την πόλη κόκκινη.

Αλγεβρικές θεωρίες στην κρυπτογραφία… Το τμήμα μαθηματικών στην υπηρεσία των ενόπλων δυνάμεων

«Μεγάλο φάσμα της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας σε τομείς ενδιαφέροντος της Στρατιωτικής Επιστήμης βασίζεται στην εφαρμογή κρυπτογραφικών μεθόδων. Ιδιαιτέρως η μαθηματική σκέψη και μεθοδολογία εφαρμόζονται ευρύτατα. Η κατασκευή σχετικών υποδειγμάτων αποτελεί το επίκεντρο πολλών επιστημονικών εργασιών. Στην Ελλάδα δεν έχει πραγματοποιηθεί ένα Συνέδριο που να εστιάζεται σε θεματικές περιοχές και τομείς εφαρμογής της Κρυπτογραφίας. Στο πλαίσιο της προαγωγής των Μαθηματικών και των εφαρμογών τους, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ), το Μαθηματικό Τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία (ΕΜΕ) διοργανώνουν στην έδρα της ΣΣΕ το πρώτο Συνέδριο με αντικείμενο την Κρυπτογραφία και εφαρμογές στις Ένοπλες Δυνάμεις.» 

Απόσπασμα απ’ το έντυπο περίληψης συνεδρίου

Ένας συρφετός καθηγητών, θεολόγων επιστημόνων (που για την προαγωγή του «ιερού» τους δισκοπότηρου / επιστημονικού αντικειμένου «κάνουνε παπάδες»), αρχιρουφιάνων και πρακτόρων της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), εκπροσώπων κρατικών αμυντικών βιομηχανιών και στρατόκαυλων πάσης φύσεως (ΓΕΣ, ΓΕΕΘΑ, ΥΠΕΘΑ) θα παρευρεθεί στις 6 Απριλίου στο συνέδριο που διοργανώνουν από κοινού το τμήμα Μαθηματικών, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία με αντικείμενο την Κρυπτογραφία και εφαρμογές στις ένοπλες δυνάμεις. Εμείς που γεμίσαμε την ωραία και φρεσκοβαμμένη σχολή μας με αντιφασιστικά / αντιμιλιταριστικά συνθήματα και γράψαμε αυτήν την προκήρυξη, θεωρούμε  ότι αυτό το συνέδριο δεν είναι απλά πρόκληση σε μια περίοδο που τα κονδύλια για το κόστος φοίτησης μας (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα)  αλλά και για τα λειτουργικά έξοδα των ΑΕΙ/ΤΕΙ μειώνονται συνεχώς με την προοπτική του λουκέτου σε πολλά ιδρύματα. Είναι μια κίνηση που εντάσσεται σ’ ένα συνολικότερο πλαίσιο που λέει ότι όσο η καπιταλιστική κρίση οξύνεται, η διαχείριση της απ’ την πλευρά των αφεντικών για την υπέρβαση της υπέρ του κεφαλαίου και εναντίων ολόκληρης της εργατικής τάξης θα γίνεται όλο και βιαιότερη. Όσο η ένταση και τα μέτωπα του ταξικού πολέμου θα αυξάνονται, ο στρατός θα εμφανίζεται όλο και περισσότερο συχνά στις πόλεις ακριβώς σαν η έσχατη και απόλυτη λύση τάξης και ασφάλειας. Ο στρατός παντού στον κόσμο, είναι ο πιο σοβαρός εγγυητής του ταξικού πολέμου που μαίνεται εις βάρος μας.  Με πιο πρόσφατα παραδείγματα αυτά της βόρειας Αφρικής των αραβικών εξεγέρσεων, όπου οι εξεγερμένοι συγκρούονται μέχρι σήμερα με τα μεταβατικά ή μη στρατιωτικά τους καθεστώτα.

Κι αν όλα αυτά μας φαίνονται μακρινά δεν έχουμε παρά να πάμε μέχρι το Κιλκίς όπου ο ελληνικός στρατός τον Φλεβάρη του 2011 έκανε ασκήσεις αντιμετώπισης/διαχείρησης πλήθους-διαδηλωτών. Εικόνα από το μέλλον; Βλέπουμε ότι για να συνεχίσει την άπληστη και αιμοβόρα κερδοφορία του, το κεφάλαιο αναδιαρθρώνεται τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Οικονομικά με τα μνημόνια και πολιτικά με την τρομοκρατία του χρέους, τις κυβερνήσεις εθνικής ενότητας πακέτο με το στήσιμο ενός μπατσοστρατιωτικού συμπλέγματος, που περιλαμβάνει την ιδιότυπη κατοχή ζωνών του κέντρου από τους μπάτσους, τις παρακρατικές/παραστρατιωτικές οργανώσεις, την αύξηση της υποχρεωτικής θητείας. Ο θεσμός της καταστολής αυξάνεται τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά με την αστυνομία να στρατιωτικοποιείται και το στρατό να «αστυνομικοποιεί» το ρόλο του. Όλα αυτά για την καταπολέμηση του «εσωτερικού εχθρού», του αντικαπιταλιστικού-ανταγωνιστικού κινήματος.

Τα αφεντικά όμως επιστρατεύουν άλλοτε το μαστίγιο (μπατσοκρατία) και άλλοτε το καρότο(εθνική ενότητα, εθνική ανάπτυξη) για να επιβάλλουν τα συμφέροντα τους. Από τη μία τα ελληνικά με τα τούρκικα αφεντικά κάνουν «χρυσές δουλειές»* και από την άλλη στο εσωτερικό των χωρών σπέρνουν το δηλητήριο του εθνικισμού και των σωτήρων για τη χώρα εθνικών διεκδικήσεων, για να δικαιολογήσουν τη διατήρηση ή αύξηση των δαπανών για αστυνομικούς και στρατιωτικούς εξοπλισμούς. *(Αύξηση ελληνικών εξαγωγών προς Τουρκία κατά 118,5% (1.8 δις δολάρια) το πρώτο 8μηνο του 2011. Το Μάιο του 2011 ο Ερντογάν με 10 υπουργούς και μια στρατιά επιχειρηματιών υπογράφουν 21 εμπορικές συμφωνίες με το ελληνικό κεφάλαιο και κράτος. Το τούρκικο προλεταριάτο το ξεζουμίζουν περίπου 360 ελληνικές εταιρίες, με επενδύσεις πάνω από 6 δις. Ευρώ)

Τα πολεμικά επεισόδια και ο συνακόλουθος «πατριωτικός πυρετός» θα ήταν αφενός ένας πολύ «καλός» αντιπερισπασμός στις αντιστάσεις που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των χωρών, που εμπλέκονται σ’ αυτό το παιχνίδι, αφετέρου αποτελούν ευκαιρία για νόμιμο εμπόριο όπλων και εξόντωση των περισσευούμενων εργαζομένων (λύνοντας και το πρόβλημα της ανεργίας για τα αφεντικά μας) στο βωμό των εθνικών διεκδικήσεων και των συμφερόντων των αφεντικών. Το ελληνικό κράτος μπορεί να μην απειλείται άμεσα παρόλα αυτά σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται στέλνει τον στρατό του (Σομαλία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη κτλ.) για να εξασφαλίσει τις μπίζνες και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και των κάθε φορά σύμμαχων της, δημιουργώντας στρατιές μεταναστών. Ο ίδιος στρατός που βομβαρδίζει τις πατρίδες τους, τους σκοτώνει στον Έβρο και το Αιγαίο συμμετέχοντας στην ευρωπαϊκή συνοριοφύλαξη της Frontex.

Γυρίζοντας πάλι πίσω στο πανεπιστήμιο, όπως έλεγαν και κάποιοι σύντροφοι, το πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό δεν έχει δική του ιστορία: η ιστορία του είναι η ιστορία του κεφαλαίου. Η θεμελιώδης λειτουργία του είναι η αναπαραγωγή της σχέσης μεταξύ κεφαλαίου κι εργασίας. «Ωστόσο, καθώς δεν είναι ένας “κανονικός” οργανισμός που μπορεί να αγοραστεί ή να πωληθεί, που αποφέρει κέρδη στους επενδυτές του, το δημόσιο πανεπιστήμιο παρολ’ αυτά διεξάγει αυτήν την λειτουργία του όσο πιο αποτελεσματικά μπορεί, προσπαθώντας όλο και περισσότερο να μοιάσει στους ιδιωτικούς εταιριακούς ανταγωνιστές του. Είμαστε μάρτυρες του τέλους αυτής της διαδικασίας, όπου η πρόσοψη του ακαδημαϊκού θεσμού ξεθωριάζει ολικά για να ξεπροβάλει η εταιριακή παραγωγική διαδικασία.» Ο νέος -νόμος πλαίσιο και η σταδιακή εφαρμογή του ανοίγει πόρτες σε επιχειρηματίες να επενδύσουν περαιτέρω, μετατρέποντας όμως ακόμα και το ίδιο το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση. Για ποιο λόγο να μην συνεργάζεται σε καιρούς κρίσης με την πιο κερδοφόρο επιχείρηση: αυτή του πολέμου; Σίγουρες επενδύσεις. Σταθερή χρηματοδότηση. Όλα οκ.

Μια ημερίδα του μαθηματικού με τον ελληνικό στρατό/ελληνικό ιμπεριαλισμό/ κατασταλτικό μηχανισμό και με τη συμμετοχή των καθηγητών μας Λάπα, Ράπτη, Αθανασιάδη, Βάρσο, Καλογερόπουλο, μπορεί μερικούς να μην τους ανατριχιάζει και πολύ όμως εμάς. Πέρα από τα παραπάνω, έχουμε κι έναν επιπλέον λόγο να είμαστε αντίθετοι σ’ αυτή την ημερίδα από θέση αρχής ενάντια στον στρατό. Είναι από τις βασικότερες δομές μέσα από τις οποίες οι νέοι μαθαίνουν να πειθαρχούν άκριτα σε εντολές, μάθημα που στην ταξική κοινωνία που ζούμε είναι καίριας σημασίας για τα αφεντικά. Η σημασία του να μάθεις να σέβεσαι την ιεραρχία με κόστος την προσωπική σου αξιοπρέπεια. Η σημασία του να μάθεις να ρουφιανεύεις και να συμμαχείς με τους ανώτερους σου για να την βγάλεις καθαρή. Κάτι που χρειάζεται να έχεις εμπεδώσει όταν πιάσεις δουλειά…Όπως γράψαμε και στους τοίχους της σχολής μας, δεν ερευνούμε για μπάτσους και στρατούς, δεν πολεμάμε για αφεντικά και πατρίδες. Πόλεμο στον πόλεμο.

Αυτόνομο * Σχήμα ΦΜΣ

Ποιοι θα κάνουν τις εκλογές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών : δημοσιεύθηκαν τα ονόματα της επιτροπής

Δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή τα μέλη της πενταμελους επιτροπής του πανεπιστημίου Αθηνών που θα κινήσουν τις διαδικασίες για την εκλογή των πρώτων 8 μελών του νέου Συμβουλίου Διοίκησης του Ιδρύματος ενώ οι εκπρόσωποι των πρυτάνεων των ΑΕΙ βρίσκονται ήδη στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Παιδείας κ. Κ. Αρβανιτόπουλου.

Όπως είναι γνωστό, το πανεπιστήμιο Αθηνών «δυσκόλεψε» αρκετά τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας στην αναζήτηση των μελών της συγκεκριμένης επιτροπής, με το δεδομένο ότι ο νυν πρύτανης του κ. Θ. Πελεγρίνης, όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί του είχαν αρνηθεί να υπογράψουν την σχετική διαπιστωτική πράξη για την διενέργεια των εκλογών.

Τα μέλη της επιτροπής που θα κάνει τις εκλογές στο πανεπιστήμιο Αθηνών είναι ο κ. Δημοσθένης Ασημακόπουλος πρώην πρύτανης και αντιπρύτανης του Ιδρύματος, κ. Ιωάννης Καράκωστας, τέως αντιπρύτανης, κ. Στ. Νεγρεπόντης, πρώην αντιπρύτανης, και οι καθηγητές κ.κ. Στ. Θωμαδάκης και Αλ. Σαρρής.

Κατόπιν αυτού, ξεκινούν και στο πανεπιστήμιο Αθηνών οι διαδικασίες για την εκλογή του νέου Συμβουλίου Διοίκησης, χωρίς να υπάρχει όμως κανένα στοιχείο επί της διαδικασίας (που έχει αναλάβει εξ ολοκληρου στα χέρια της η υπουργός Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου), καθώς όπως έλεγε πρόσφατα χαριτολογώντας καθηγητής του Ιδρύματος στο «Βήμα»: «Οι εκλογές θα γίνουν στα μπαλκόνια, καθώς μέσα στο πανεπιστημιο Αθηνών δεν θα στηθούν κάλπες…»
 
Αναδημοσίευση από το Βήμα (18/11/2011)