*κείμενο που μοιράστηκε στις εγγραφές πρωτοετών από το αυτόνομο σχήμα φμσ
To “πείραμα” της Ελλάδας πέτυχε. Ζούμε και επίσημα πια σε συνθήκες απόλυτης κατοχής από το κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τις τράπεζες. Η ανεργία και οι απολύσεις έφτασαν στα ύψη, οι μηδαμινές κοινωνικές παροχές του παρελθόντος εξανεμίστηκαν. Βιώνουμε την καταπάτηση όλων των υποτυπωδών δικαιωμάτων μας. Στη τριτοβάθμια εκπαίδευση όπου ο νέος νόμος-πλαίσιο μετατρέπει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, τη γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε πειθαρχημένους και ευέλικτους εργαζόμενους. Στο ξεπούλημα της υγείας με την κοστολόγηση των επισκέψεων στα 5 ευρώ, την επισφάλεια στην εργασία με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τον βασικό μισθό στα 592 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα κάθε μέρα ξεπετάγονται νέοι φόροι μαζί με νέες “τιμωρίες” αν δεν υποκύψουμε στους εκβιασμούς τους.
Δεν φτάνουν οι μειώσεις μισθών, οι απολύσεις, η αυθαιρεσία των συνεχών αυξήσεων του Φ.Π.Α. (23% ακόμα και στα βασικά προϊόντα διατροφής) αλλά και των αυξήσεων τιμών σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης -τις μετακινήσεις, τη θέρμανση, κ.α. -τώρα οι εξουσιαστές κεφαλαιοκράτες προσπαθούν να εισπράξουν χρήματα, χρησιμοποιώντας την Δ.Ε.Η. και απειλώντας να στερήσουν απ’ τον κόσμο βασικές παροχές επιβίωσης όπως το ηλεκτρικό , αν δεν υπακούσει.
Η δική μας απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη, απ’ την αυτό-οργάνωση (σε χώρους δουλειάς, σχολές, γειτονιές) και τη συλλογική πάλη. Έφτασε η στιγμή να σταματήσουμε να πληρώνουμε οποιοδήποτε φόρο, τέλος, ή όπως αλλιώς ονομάζουν τις ληστείες και τα χαράτσια τους. Να βγούμε όλες και όλοι στους δρόμους, να αγωνιστούμε (εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές) και να σαμποτάρουμε τις κινήσεις των αφεντικών και του κράτους τους που κτυπάνε τα συμφέροντα μας και υπονομεύουν τις ζωές μας. Να ξαναζωντανέψουμε τις αξίες της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Έφτασε η ώρα να αρνηθούμε συλλογικά την εξαθλίωση που μας επιφυλάσσουν παίρνοντας τη ζωή μας στα χέρια μας, αφήνοντας πίσω την αντίληψη του ατομικού δρόμου.
Η επίθεση του συστήματος είναι ξεκάθαρη. Ήρθε η ώρα να διαλέξεις στρατόπεδο στο πεδίο μάχης της εποχής μας. Ήρθε η ώρα να αντιστρέψουμε τους όρους κυνηγού και θηράματος, να κάνουμε πράξη την εναντίωση μας. Ξεκινώντας από τη σχολή και μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τις καταλήψεις, τα δίκτυα οργάνωσης, αλληλεγγύης και δράσης που χτίζουμε, τις κοινότητες αγώνα που σχηματίζουμε, να δημιουργήσουμε ένα κίνημα που δεν θα αμφισβητεί μονάχα τις αλλαγές στα πανεπιστήμια και τις σπουδές μας. Να δημιουργήσουμε ένα κίνημα που θα φτιάξει αναχώματα και θα αντιπαλέψει την επίθεση που δεχόμαστε απ’ τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις τους και θα θέσει σε αμφισβήτηση συνολικά τους θεσμούς και τις αξίες του καπιταλιστικού κόσμου.