Με το Αυτόνομο * Σχήμα φμσ/ εισήγηση για το νέο πλαίσιο και την προοπτική του φοιτητικού κινήματος μέσα από τις εμπειρίες αγώνα στη Φμσ
Με την εκδοτική- πολιτική ομάδα Κόκκινο Νήμα / εισήγηση : με βάση το βιβλίο «Κρίση, αναδιάρθρωση και ταξικοί αγώνες στα Πανεπιστήμια».
Τρίτη 18 / 10 / 2011
Πανεπιστημιούπολη
Φυσικό
αμφ. Ίππαρχος
ώρα : 18.30
*κείμενο που μοιράστηκε στις εγγραφές πρωτοετών από το αυτόνομο σχήμα φμσ
To “πείραμα” της Ελλάδας πέτυχε. Ζούμε και επίσημα πια σε συνθήκες απόλυτης κατοχής από το κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τις τράπεζες. Η ανεργία και οι απολύσεις έφτασαν στα ύψη, οι μηδαμινές κοινωνικές παροχές του παρελθόντος εξανεμίστηκαν. Βιώνουμε την καταπάτηση όλων των υποτυπωδών δικαιωμάτων μας. Στη τριτοβάθμια εκπαίδευση όπου ο νέος νόμος-πλαίσιο μετατρέπει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, τη γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε πειθαρχημένους και ευέλικτους εργαζόμενους. Στο ξεπούλημα της υγείας με την κοστολόγηση των επισκέψεων στα 5 ευρώ, την επισφάλεια στην εργασία με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τον βασικό μισθό στα 592 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα κάθε μέρα ξεπετάγονται νέοι φόροι μαζί με νέες “τιμωρίες” αν δεν υποκύψουμε στους εκβιασμούς τους.
Δεν φτάνουν οι μειώσεις μισθών, οι απολύσεις, η αυθαιρεσία των συνεχών αυξήσεων του Φ.Π.Α. (23% ακόμα και στα βασικά προϊόντα διατροφής) αλλά και των αυξήσεων τιμών σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης -τις μετακινήσεις, τη θέρμανση, κ.α. -τώρα οι εξουσιαστές κεφαλαιοκράτες προσπαθούν να εισπράξουν χρήματα, χρησιμοποιώντας την Δ.Ε.Η. και απειλώντας να στερήσουν απ’ τον κόσμο βασικές παροχές επιβίωσης όπως το ηλεκτρικό , αν δεν υπακούσει.
Η δική μας απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη, απ’ την αυτό-οργάνωση (σε χώρους δουλειάς, σχολές, γειτονιές) και τη συλλογική πάλη. Έφτασε η στιγμή να σταματήσουμε να πληρώνουμε οποιοδήποτε φόρο, τέλος, ή όπως αλλιώς ονομάζουν τις ληστείες και τα χαράτσια τους. Να βγούμε όλες και όλοι στους δρόμους, να αγωνιστούμε (εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές) και να σαμποτάρουμε τις κινήσεις των αφεντικών και του κράτους τους που κτυπάνε τα συμφέροντα μας και υπονομεύουν τις ζωές μας. Να ξαναζωντανέψουμε τις αξίες της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Έφτασε η ώρα να αρνηθούμε συλλογικά την εξαθλίωση που μας επιφυλάσσουν παίρνοντας τη ζωή μας στα χέρια μας, αφήνοντας πίσω την αντίληψη του ατομικού δρόμου.
Η επίθεση του συστήματος είναι ξεκάθαρη. Ήρθε η ώρα να διαλέξεις στρατόπεδο στο πεδίο μάχης της εποχής μας. Ήρθε η ώρα να αντιστρέψουμε τους όρους κυνηγού και θηράματος, να κάνουμε πράξη την εναντίωση μας. Ξεκινώντας από τη σχολή και μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τις καταλήψεις, τα δίκτυα οργάνωσης, αλληλεγγύης και δράσης που χτίζουμε, τις κοινότητες αγώνα που σχηματίζουμε, να δημιουργήσουμε ένα κίνημα που δεν θα αμφισβητεί μονάχα τις αλλαγές στα πανεπιστήμια και τις σπουδές μας. Να δημιουργήσουμε ένα κίνημα που θα φτιάξει αναχώματα και θα αντιπαλέψει την επίθεση που δεχόμαστε απ’ τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις τους και θα θέσει σε αμφισβήτηση συνολικά τους θεσμούς και τις αξίες του καπιταλιστικού κόσμου.
Τελευταία Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας
Την Δευτέρα 22 Αυγούστου πήραμε την απόφαση να καταλάβουμε την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα και συσπείρωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων ενάντια στον νέο νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει εξ ολοκλήρου το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση,την γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους.
Η κατάληψη κάνοντας τον κύκλο της, λειτούργησε ως ένα πεδίο ζύμωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων, ως ένας κοινός τόπος συντροφικότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε φοιτητές και εργαζόμενους, που αποφάσισαν να επιλέξουν τον δρόμο της αντίστασης στην γενικευμένη επίθεση των αφεντικών και του κράτους τους. Μέσα στις διαδικασίες της αναλύθηκε και συζητήθηκε ο νόμος πλαίσιο, σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η ιστορική συγκυρία.
Η αυτοοργάνωση, οι οριζόντιες δομές, και η συνδιαμόρφωση, αποτέλεσαν τα χαρακτηριστικά μιας οργανωτικής δομής, που στάθηκε ως μια αυτόνομη ζώνη αγώνα, σε μια εποχή γενικευμένης απάθειας.
Σήμερα, Σάββατο 27/8 η συνέλευση που είχε δημιουργηθεί αποφάσισε τη λήξη της κατάληψης.Η δράση μας αποτέλεσε για 6 μέρες μια στιγμή του αγώνα μας και σε καμία περίπτωση δεν θεωρήσαμε πως ήταν ο αυτοσκοπός του.
Η κατάληψη λειτούργησε ουσιαστικά σε μια νεκρή από άποψη αγώνων και δράσεων περίοδο,και η πραγματικότητα αυτή ηταν που επηρέασε και την απόφαση μας.
Η δράση μας, ούτως η αλλώς, σ αυτή τη χρονική συγκυρία μεταφέρεται μέσα στις σχολές.
Όπως οι χώροι εργασίας αποτελούν για τους μισθωτούς τον τομέα παραγωγής τους άλλα και τη δυνατότητα ανταγωνιστικής δράσης και συσπείρωσης, έτσι και για εμάς τα πανεπιστήμια είναι η αποτύπωση των σχέσεων που επιβάλλει το κεφάλαιο αλλά και ο κοινός τόπος συνάντησης των υποκειμένων, φοιτητών εργαζομένων και ανέργων, που θίγονται απο το νομοσχέδιο και τη γενικότερη κοινωνική επίθεση.
Στα πλαίσια της κυκλοφορίας και του συντονισμού του αγώνα,προτείνουμε τη συνέχιση του εγχειρήματος μέσα απο μια ανοιχτή συνέλευση για τη συνέχιση των δράσεων μέσα και έξω απ’ τις σχολές.
Για μας,σε ένα πρώτο επίπεδο, το στοίχημα είναι με μαζικές καταλήψεις διάρκειας, μπλοκάρισμα εξεταστικών, αποδόμηση του πάγειου φαντασιακού της ανάθεσης ως μέσο αγώνα και δημιουργία σχέσεων και δικτύων επικοινωνίας ανάμεσα στις ανταγωνιστικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται μέσα στις σχολές,ν α μπλοκάρουμε στην πράξη το νομοσχέδιο σε μια προσπάθεια ολικής αμφισβήτησης της “από τα πάνω” ρύθμισης της ζωής μας.
Την Δευτέρα 22 Αυγούστου πήραμε την απόφαση να καταλάβουμε την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών,δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα και συσπείρωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων ενάντια στον νέο νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει εξ ολοκλήρου το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση,την γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους. Γεγόνος που γίνεται σαφές με την ιδιωτική χρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (εταιριες και επιχειρηματίες θα καθορίζουν το πρόγραμμα σπουδών) με την απειλή της διαγραφής σε περίπτωση που μαθήματα δεν περνιούνται σε συγκεκριμένο χρόνο και σειρά, και με την πλήρη κατάργηση του ασύλου.
Πλέον,η καθημερινότητα του φοιτητή θα παράγεται μέσω μιας εντατικοποιημένης ρύθμισης. Στεκόμενοι αντιπαραθετικά,συμμετήχαμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου (24/8),χωρίς την ψευδαίσθηση πως αυτή θα αποτελέσει ενός τύπου κλιμάκωση του αγώνα.Η συγκεκριμένη πορεία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια στιγμή,ένα στιγμιότυπο,της ευρύτερης ανταγωνιστικής κινητικότητας.
Έτσι, η κατάληψη συνέχισε την πορεία της. Αρνούμενη να οριοθετηθεί σε στενές θεσμικές αντιπαραθέσεις, αποτελεί μια αυτόνομη, μη ελεγχόμενη από τα αφεντικά (παντώς τύπου!) ζώνη αγώνα, που μακρυά από καπιταλιστικές και ατομικιστικές λογικές,επιδιώκει την κατασκευή αντιπαραθετικών σχέσεων και δομών,οριζόντιων,συντροφικών και αλληλέγγυων.
Μακρυά από κάθε λογική που απομονώνει,αντιλαμβανόμαστε την επίθεση στην παιδεία ως ένα κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην κοινωνία,ως μια ακόμα απάντηση των αφεντικών στην ιστορική συγκυρία. Θέλουμε λοιπόν η κατειλημμένη πρυτανεία να λειτουργήσει ως τόπος συνάντησης όλων των κοινωνικών υποκειμένων που θέλουν να σταθούν αντιπαραθετικά στην υπάρχουσα επίθεση των αφεντικών, ως ένας χώρος αντίστασης και κινηματικής αντιπληροφόρησης ενάντια σε κάθε διαμεσολάβηση και πολιτική εξουσία.
Η κατάληψη δεν είναι αυτοσκοπός, είναι πεδίο ζύμωσης και αγώνα. Η χειραφέτηση των καταπιεσμένων ή θα είναι έργο των ιδίων ή δεν θα είναι τίποτα.
Μετά την κουβέντα θα ακολουθήσει D.I.Y. συναυλία.
Κατάληψη Πρυτανειάς