“Νέοι και νεές, η κρίση μας βαραίνει, ήρθε η ώρα για θυσίες.”

  Ειπωμένο από τα στόματα κράτους και αφεντικών, με φόντο καλέσματα για εθνική ενότητα και εφησυχασμούς του τύπου "μπόρα είναι, θα περάσει", εύλογα μας δημιουργείται η απορία: "Ποιοί θα κάνουν τις θυσίες;" Σίγουρα όχι αυτοί που μας το λένε…Η επίθεση είναι γενικευμένη και ειδικά στον εργασιακό τομέα, τα μέτρα εξόδου απο την κρίση θίγουν την πλειοψηφία των εργαζομένων. Για τους νέους, την αρχή κάνει το νέο προεδρικό διάταγμα σχετικά με το μισθό μαθητείας, που θέσπισε περιχαρής η κυβέρνηση, με το βολικό πρόσχημα οτι εξαναγκάζεται απο το ΔΝΤ. Το νέο "σωτήριο" μέτρο προβλέπει οτι ο καθέ νέος, όταν μπαίνει στην αγορά εργασίας, θα πρέπει να συμπληρώσει 6 μήνες ή έναν χρόνο υπό τον ίδιο εργοδότη. Κατα το χρόνο αυτό, ο οποίος ορίζεται ως περίοδος μαθητείας, ο εργαζόμενος δικαιούται μόνο την βασική ασφαλιστική κάλυψη χωρίς κανένα άλλο εργατικό δικαίωμα και αμείβεται με ένα μειωμένο ποσοστό του βασικού μισθού, ανάλογα με την ηλικία του (15-18 ετών: 70%, 18-21:80%, 21-25: 85%).
  Το διάταγμα αυτό έρχεται να επικυρώσει νομικά μια ήδη διαμορφωμένη κατάσταση τα τελευταία χρόνια. Η άγρια εκμετάλευση των μεταναστών εργατών, ο εξ ορισμού ξεπουλημένος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός σε συνδυασμό με τις ατομικές διαπραγματεύσεις και τη γενικότερη συνθήκη "ο καθένας για την πάρτη του" δημιούργησε ενα καθεστώς μαύρης εργασίας, που πλέον θίγει όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Επίσης, η εφαρμογή του νέου αυτού μέτρου στις ηλικίες 15-25 δεν είναι τυχαία, καθώς είναι ήδη εξοικειωμένες σε μεγάλο βαθμό με την επισφαλή εργασία, όπως η πρακτική άσκηση στα πλαίσια δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων και ΟΑΕΔ, οι οικογενειακές επιχειρήσεις – στις οποίες η εκμετάλλευση γίνεται "βοήθεια στους γονείς"-, τα call centers, οι καφετέριες κ.α. Παράλληλα, το γεγονός οτι πολλοί νέοι, κύριως φοιτητές, δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τη θέση τους ως εργαζόμενοι, αλλα αντιμετωπίζουν την εργασία σαν ένα προσωρινό χαρτζιλίκι, κάνει ακόμα ευκολότερο το έργο των αφεντικών.
  Το καθεχτώς μαθητείας σκόπιμα ίσως δεν ορίζεται σαφώς απο το νόμο. Αυτό μπορεί πρακτικά να σημαίνει οτι ο εργοδότης μπορεί να απολύσει τον μαθητευόμενο οποιαδήποτε στιγμή πριν την ολοκληρώση του χρόνου, χωρίς να καταβάλει αποζημίωση, προκειμένου να προσλάβει κάποιον άλλο. Μέχρι τα 25 λοιπόν οι νέοι εργαζόμενοι θα περιπλανώνται απο εργοδότη σε εργοδότη και απο μαθητεία σε μαθητεία, "καταδικασμένοι" στο 85% και κάτω του βασικού μισθού. Αυτό αφορά και τους εργαζόμενους άνω των 25, οι οποίοι θα αναγκαστούν να υφίστανται τον εργοδοτικό εκβιασμό του να δεχτούν να εργαστούν με μισθό μαθητείας ή να απολυθούν. Ταυτόχρονα, η μαθητεία μέχρι τα 25 δεν υπολογίζεται στη σύνταξη. Συνολικά, το διάταγμα οδηγεί στην περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας και καθιστά όλους τους εργαζομένους, έμμεσα ή αμεσα, φτηνότερους.
  Για να διασωθεί από την κρίση του, το σύστημα θα πατήσει πάνω μας και μας καλεί να θυσιαστούμε πανευτυχείς και χωρίς αντιρρήσεις. Ε, λοιπόν, ΔΕΝ είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε θυσίες ούτε για πατρίδες ούτε για αφεντικά. Απέναντι τους, αυτοοργανωνόμαστε στους χώρους εργασίας μας, στα πανεπιστήμια και όπου αλλού κινούμαστε
και συλλογικοποίουμε τις δράσεις μας.

αρνητές-αρνήτριες μαθητείας
(συνέλευση φοιτητών, εργαζομένων, ανέργων)

Προβολή – συζήτηση την Δευτέρα 17 Μαϊου, ώρα 14.00 στο Φουαγιέ στο Μαθηματικό

Δευτέρα 17 Μαϊου συζητάμε, κατανοούμε,  συνωμοτούμε. Μια πρώτη εκτίμηση για την καπιταλιστική κρίση και τις επιπτώσεις της. Μια πρώτη εκτίμηση για το μέλλον και τις κοινωνικές αντιστάσεις.

ώρα 14.00

Προβολή ταινίας "capitalism hits the fan"

Ανοιχτή συζήτηση: Ιδέες και προτάσεις, εμπειρίες και πρακτικές. Δομές και τρόποι αντίσασης στο καπιταλιστικό ναυάγιο, στα νέα μέτρα, στην υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας συνολικά.

Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι φυσικομαθηματικού

*η αφίσα της εκδήλωσης σε pdf εδώ

Ψηλαφίζοντας την αυτοάμυνα ενάντια στα αφεντικά!

Κρίση from below

Ομολογουμένως είμαστε λίγο μπερδεμένοι: ακούμε για λάθους χειρισμούς, για τζόγο στο χρηματιστήριο, για αχόρταγα golden boys, για λάθη τραγικά που οδήγησαν στην οικονομική – χρηματοπιστωτική κρίση που διανύουμε. Όμως δεν το βάζουνε κάτω. Θα πάρουν τα μέτρα τους, θα διορθώσουν τα λάθη, θα διαγράψουν τα κακώς κείμενα και πάλι η οικονομία θα ορθοποδήσει. Η ισορροπία που φαινόταν για λίγο να χάλαγε,  από λάθος χειρισμούς (το τονίζουνε αυτό), θα έρθει με τα πολλά και τα λίγα ξανά στη θέση της. Η αγορά δεν σκαμπάζει απ’ αυτά. Αυτοί οι δαίμονες έχουν βαλθεί να μας το χωνέψουν με το ζόρι: εμείς ξέρουμε, εσείς όχι. Να φοβάστε, να μας ακούτε εμάς. Οδηγίες για την αντιμετώπιση της κρίσης, για την ανακούφιση, για την διέξοδο από αυτήν. Οδηγίες για την ομαλή και χωρίς παρατράγουδα επιστροφή στην ανάπτυξη. Ποτέ δεν μας έπειθαν οι μεγαλοδημοσιογράφοι και οι πολιτικοί με τις δραματικές τους εκλύσεις. Ίσα ίσα μας έκαναν καχύποπτους. Κάθε φορά που τους βλέπουμε στις τηλεοράσεις να σκύβουν το κεφάλι και να ζητάνε την υπομονή και την συναίνεση του ελληνικού λαού σκεφτόμαστε : «δεν μπορεί για μαλάκες ψάχνουν». Με κάθε μεγάλο και μικρό ζήτημα που καταπιάνονται τα αφεντικά [ζητήματα που αφορούν δηλαδή στο 100% τις ζωές μας] συνηθίζουμε –και μας έχει βγει σε καλό – να ψαχνόμαστε και να μην μένουμε στα δελτία των ειδήσεων.                                     

  Ανιχνεύοντας τα αίτια της κρίσης καταλάβαμε πως αυτό που δεν θέλουν είναι να κατανοήσουμε την αλήθεια: ότι η κρίση γεννιέται με τον καπιταλισμό και θα πεθάνει μαζί του. Ότι οι μεταρρυθμίσεις που κάνουν προφανώς και δεν είναι για το καλό μας αλλά για το δικό τους καλό, για το καλό των αφεντικών. Ότι εν ο λίγης το σύστημα που ευαγγελίζονται και προστατεύουν δεν είναι τέλειο. Ο καπιταλισμός μπάζει. Και για το διαπιστώσουμε αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε βασικά πράγματα για το απάνθρωπο αυτό σύστημα. Τι είναι η οικονομική κρίση;

ΠΡΟΒΟΛΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Προβολή ταινίας "Capitalism hit's the fan"

Ανοιχτή συζήτηση " Ιδέες και προτάσεις, εμπειρίες και πρακτικές. Δομές και τρόποι αντίσασης στο καπιταλιστικό ναυάγιο, στα νέα μέτρα, στην υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας συνολικά.

Δευτέρα 17 Μαϊου ώρα 14.00 (αυστηρά) στην αίθουσα ΦΟΥΑΓΙΕ, στο Μαθηματικό.

Ρε ηλίθιοι, το κράτος θα σας πλήρωνε… για αυτό που κάνατε!

το κείμενο σε pdf εδώ

για τα γεγονότα της 5ης Μαϊου

Η Τετάρτη 5ης Μαΐου του 2010 είναι μια μέρα που θα μας μείνει χαραγμένη. Μια πορεία, η μεγαλύτερη της μεταπολίτευσης. Είδαμε με συγκίνηση εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους, ανέργους, φοιτητές, ντόπιους και μετανάστες να διαδηλώνουν μαχητικά και δυναμικά ενάντια στην υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας γενικότερα. Είδαμε με συγκίνηση και ενθουσιασμό τους διαδηλωτές να συγκρούονται κατά κύματα, μαζικά, με σθένος και λύσσα γύρω από τη βουλή με τις δυνάμεις καταστολής.                       

Η Τετάρτη 5ης Μάιου του 2010 είναι μια μέρα που θα μας μείνει βαθιά χαραγμένη. Για τον θάνατο 3 εργαζομένων στο κατάστημα της τράπεζας Marfin .Όλοι γνωρίζουμε τι εστί Βγενόπουλος, τι εστί γενικότερα μεγαλοαφεντικό που στο βωμό του κέρδους θα κάνει τα πάντα. Γι’ αυτό δε θα κάτσουμε να ασχοληθούμε με τις άθλιες συνθήκες εργασίας των εργαζομένων, ούτε με το σύστημα πυρασφάλειας που απουσίαζε. Ούτε θα ασχοληθούμε με τις ευθύνες της αστυνομίας ή της πυροσβεστικής. Και τέλος δεν θα ασχοληθούμε με την διαχείριση του θέματος από τα Μ.Μ.Ε. Πιστά φερέφωνα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ και εξουσίας, βρήκαν αφορμή να ρίξουν τόνους λάσπης σε αντιλήψεις και πολιτικούς χώρους.

Πιστεύουμε ότι την κύρια ευθύνη για τον τραγικό θάνατο των εργαζομένων την έχουν αυτοί που περιέλουσαν το ισόγειο της τράπεζας με βενζίνη και πέταξαν μολότοφ. Αυτοί που έβαλαν φωτιά σ’ ένα κτίριο που είχε μέσα ανθρώπους. Είναι ξεκάθαρο ότι τέτοιες επιθέσεις από αυτόκλητους επαναστάτες και πρωτοπορίες της αντί-βίας δεν έχουν καμία σχέση με το ταξικό κίνημα και τον κόσμο που οργισμένος κατέβηκε στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί και να συγκρουστεί. Και πιο ειδικά τέτοιες πρακτικές δεν έχουν καμία σχέση με τον αναρχικό χώρο και τις κοινότητες αγώνα που σχηματίζει.  Γιατί ως αναρχικοί προτάσσουμε τον κοινωνικό μετασχηματισμό, την αξιοπρέπεια και την ισότητα μα πάνω απ΄ όλα την ζωή.

Τέτοιες πρακτικές εξυπηρετούν το κράτος με τον καλύτερο τρόπο. Οι ευθύνες όλων μας και του κινήματος είναι ορατές, παρόλο που τέτοια άτομα δεν έχουν στην πραγματικότητα  καμία σχέση με το κίνημα και ειδικότερα με τον αναρχικό χώρο. Έχουμε και ‘μεις ευθύνες που αφήνουμε να καλλιεργηθεί ανενόχλητα ο φετιχισμός της βίας. Ευθύνες που δίνουμε χώρο σε τέτοιες πρακτικές να δρούν εναντίον μας. Ευθύνες που περιμέναμε να συμβεί κάτι τέτοιο ώστε να συνειδητοποιήσουμε την ματαιότητα και την επικινδυνότητα τέτοιων πρακτικών. Στις μέρες αυτές που έρχονται, όπου και δεχόμαστε την σφοδρή επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς, η κοινωνική αντί-βία αποτελεί μέσο ταξικής αυτοάμυνας και πάλης και όχι αυτοσκοπό. Ως αναπόφευκτη  δεν μπορεί παρά να είναι μαζική, συλλογική, οργανωμένη και δημιουργική.

Στην έκρυθμη κατάσταση που βιώνουμε σήμερα είναι ευθύνη όλων μας να απομονώσουμε τέτοιες πρακτικές με το να σταθούμε απέναντί τους και όχι αδιαφορώντας. Με στόχο την εξέγερση ας προετοιμάσουμε το έδαφος με απεργίες, καταλήψεις, απαλλοτριώσεις supermarket, λαϊκές συνελεύσεις και παρεμβάσεις σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα και ότι άλλο χρειαστεί. Aς προχωρήσουμε μπροστά τιμώντας τους νεκρούς μας και όχι ξεχνώντας τους. Γιατί οι 3 νεκροί της Marfin είναι νεκροί της τάξης μας. Είναι και δικοί μας νεκροί.

 Αναρχικοί από το Φυσικομαθηματικό

που συμμετείχαν στην απεργία, την πορεία και τις συγκρούσεις της 5ης Μαΐου. 

Πρωτοβουλία Φυσικομαθηματικού